虞世南《蝉》原文|赏析|翻译|注释
垂緌饮清露，流响出疏桐。
居高声自远，非是藉秋风。
今译
长长的吸针饮着清洌的露水，
那流动的鸣叫声，
出自纷披稀疏的梧桐。
占据高枝自然传播遐远，
并不是凭借那凌厉的秋风。
更多信息
相关文章
更多栏目
-
[杜甫诗]
[经典古诗文]
[李商隐诗]
[李贺诗集]
[陶渊明诗]
[黄庭坚诗文]
[唐诗评析]
[宋诗精选]
[唐宋词选]
[李白诗]
[骈文经典]
[欧阳修诗文]
[短篇古文]
[哲理诗]
[禅诗大全]
[抒情诗]
[国家兴亡诗]
[民生疾苦诗]
[政治讽喻诗]
[战争古诗]
[壮志豪情诗]
[抒怀感慨诗]
[情诗恋歌诗]
[妇女生活诗]
[亲情友谊诗]
[羁旅思乡诗]
[咏史怀古诗]
[山水风景诗]
[田园牧歌诗]
[时序节令诗]
[风花雪月诗]
[鸟兽虫鱼诗]
[哲理寓言诗]
[出世游仙诗]
[学习修身诗]
[论诗论艺诗]
[民歌鉴赏]
[帝王诗词]
[清代诗]
[题画诗]
[经典古诗]
[大历诗]
[序跋鉴赏]
[诗歌鉴赏]
[元曲赏析]
[古诗歌鉴赏]
[元曲典故]
[宋词精选]
[宋词赏析]
[诗词鉴赏]